Gaixotasunaren inkubazio epea 2 eta 7 egunekoa da. Gehienetan, sintomak gaixotasunaren 3. egunean hasten dira eta forma akutua gaixotasuna azkar eta azkarragoa da.
Meningococcal meningitisaren sintomak
Ohiko infekzioak edo, deitzen zaizkienez, infekzio-toxikoak diren sintomak honako hauek dira:
- tenperatura bat-bateko hazkundea;
- goragalea;
- oka;
- takikardia;
- Beste intoxikazio akutu batzuk.
Espezifikoak (meningeal sindromeak) adierazten dute:
- buruko minak, izurriteak;
- kontzientzia nahasketa;
- argi eta zarata;
- sentsibilitatea exacerbation;
- begiak mina ;
- hallucinations.
Gaixotasunaren fase aurreratuetan posible dira:
- konbultsioak;
- nerbio optikoko edema dela eta ikusmen urritasuna;
- zailtasunengatik;
- paresis eta paralizazioa;
- lepo gogorra.
Meningococcal meningitisaren diagnosia eta tratamendua
Hasierako diagnostikoa azterketa klinikoan sintoma arrunten konbinazioan oinarritzen da. Meningococcal meningitisaren bidez berretsi beharra dago, fluorespinalaren fluidoen azterketa bakteriologikoa eta biokimikoa (zurbileko likido fluidoa).
Meningococcal meningitisaren tratamendua ospitaletan bakarrik egiten da, antibiotikoen erabilera masiboa, intsektuak kentzea, garuneko edema eta glucocorticosteroid hormona murrizteko diseinatutako fondoak.
Meningokoko meningitisaren konplikazioak
Gaixotasunaren gaixotasunaren eta tratamenduaren hasiera puntualtasunaren arabera, meningokokoko meningitisek ondorio larri batzuk sor ditzakete:
- shock infekziosoak eta toxikoak eta odolaren koofizialtasuna, barne-odoljarioa eta organo desberdinen funtzioen narriadura eragin dezakete;
- funtzio adrenalaren porrota akutua, odol-presioaren jaitsiera zorrotzarekin batera;
- miokardioko infartua;
- burmuinaren hantura.
Gaixotasunaren ondoren, entzumen-galera (gorpua osatu arte), itsutasuna, hydrocephalus, epileptic seizures, adimen gutxitua eta motor funtzio jakin batzuen narriaduraren ondoriozko ondorioak eta konplikazioak izan daitezke.